Page 30 - padling 2017 05

 Med segl på neverkanoen kom dei opp i 20 kilometer i timen!

Innhenta av vinteren eventyrarane, som måtte legge årene inn for bredda, alle dei millionane av mygg i leiren,
Canada og Alaska på tvers
Dei to kameratane starta ved Hudson Bay i sesongen og dreg heim til Norge. eller den kvite ulven som stirrar på deg når
starten av juni. Framdrifta har vore flott, og du er på toalettet, han tenker på. Det er vin-
dei har omlag lagt bak seg halve turen. Etter Rutiner den. Vinden som alltid synes å blåsa oppo-
Snowdrift River kom dei ut i Store Slavesjø, Etter ein vinter og vår heime, er Bergsvåg og ver elvene. Vinden som kjem rundt klokka
ei av dei få store sjøane du får auge på om Bergstøl tilbake i Canada. Dei hentar never- elleve på formiddagen og vert med på turen
du kastar eit blikk på eit kart over nordre kanoen frå oppbevaringa hos ein indianar- fram til klokka 18, og det er alltid motvind.
Canada. familie og legg igjen ut på Mackenzie River. Elva renn nedover, vinden bles oppover.
-Sjølv om vi padla nær land, virka Store Det er tidleg i juni og elva er heilt annleis no. Ein ting er at vinden i dei smale canyo-
Slavesjø heilt enorm, som ein hav, deler Sist dei var her låg det is langs breidda. No er nane, der elva renn forbi desse, er relativt
Bergsvåg. det full vårløysing og høg vassføring. Allereie fort overstått. Noko anna er vind på dei
Og med Slavesjøen bak seg, er kamera- frå starten er rutinene frå fjoråret ubevisst i breie delane av elva og på innsjøar. Her
tane no klar for den sagnomsuste, 2000 gang. Østlendingen sit alltid bak i kanoen, og bygger vinden bølger, ofte store bølger.
kilometer lange Mackenzie River! Det er han padlar alltid på høgre side. Vossingen sit Neverkanoen er ikkje bygd for store bølger
ein merkedag då dei padlar ut frå byen Fort alltid framme og padlar alltid på venstre side. midt imot, så ofte må dei to opp på land
Providence, ofte omtalt som startpunktet -Vi padla ut tidleg kvar dag, og etter og føre kanoen langs elvebreidda. Enkelte
for Mackenzie River. rundt fem timar på elva tok vi lunsjpause dagar ligg dei også vindfast i teltet. Desse
-Elva er enormt brei allereie i starten på nokre timar. Deretter nye fem timar i dagane går med til soving og lesing.
og vatnet er heilt brunt, fortel Bergsvåg. kanoen. Kvar time tok vi fem minuttars
Stemninga er framleis god, men sommaren pause. Og rutinene fortset når vi går i land «Bever fever»
er kort i kanadisk villmark. Det er starten av for kvelden. Østlendingen sette alltid opp Utanfrå kan livet på elva virke monotont.
oktober, med kortare dagar og kaldare net- teltet, vestlendingen samla alltid ved og laga Men Bergsvåg poengterer at villmarka byr
ter. Dei bestemmer seg likevel for å kjøre på bål. Dagleg rutine er nødvendig, men det er opp til dans kvar dag. Narutypen endrar
og padlar nedover elva med høg hastighet. alltid ein ting som øydelegg rutinene, alltid seg, og padlaren legg merke til små deltal-
Men, etterkvart vart det is langs elvebredda. den same tingen. jar. Dermed vert ikkje dagane like.
-Ein begynner å irritere seg over detaljar -Eg har aldri vakna opp i teltet og tenkt
når ein baskar seg gjennom vierkratt i issørpe. Vinden at eg ikkje gidd meir, fortel Bergsvåg
Då vi nerma oss byen Wrigley, 495 kilometer Det er ikkje kameraten Berstøl han snak- bestemt. Eller kanskje ein gong. Eg var
nedover Mackenzie målte vi 15 minusgrader kar om nå han nemner at det alltid er ein sjuk. Hadde tabba meg ut med å drikke
om natta. Vinteren hadde innhenta oss. Fortel som øydelegg rutinene. Det er heller ikkje vatn rett i frå elva. Veit jo godt at det er idi-
Bergsvåg. Dermed vann villmarka over dei to grizzlybjørnen eller svartbjørnen langs elve- otisk, og vi kokar alltid vatnet. Men, akku-

30
30 PADLING